Ας φανταστούμε ένα λευκό φτερό, απαλό και αιθέριο, που ταξιδεύει με χάρη σε ένα απέραντο λιβάδι, καθοδηγούμενο από το απαλό αεράκι. Κάθε κομμάτι του λιβαδιού, από τα φύλλα στα δέντρα, τα πέταλα των λουλουδιών και κάθε έντομο γίνεται κομμάτι της διαδρομής του.

Επιλέγει να κινείται με προσοχή και αγγίζει ό,τι συναντά με βαθιά τρυφερότητα ˙ ένα απαλό χάδι. Η ύπαρξή του κατακλύζεται από συμπόνια, η καρδιά του δονείται από αγάπη και σεβασμό για το κάθε ον γύρω του αλλά και για τον εαυτό.

Αυτή η εικόνα ενσαρκώνει το αληθινό πνεύμα της Ahimsa. Μια πρόσκληση να υπάρχουμε στο φως. Η τέχνη της μη βίας - προς τον εαυτό, τα άλλα άτομα, το περιβάλλον. Ένας ψίθυρος που μας υπενθυμίζει ότι είμαστε όλα συνδεδεμένα, δεμένα με την ίδια ζωτική ενέργεια που ρέει ανεμπόδιστα μέσα σε κάθε ζωντανό ον.

Η υιοθέτηση των αρχών της Ahimsa στη καθημερινή ζωή, έχει μεταμορφωτική δύναμη.

Υπάρχουμε ανάλαφρα, χωρίς να αφήνουμε ίχνος βλάβης σε όσα συναντάμε γύρω μας. Τα λόγια μας είναι μαλακά και καταπραϋντικά, σαν ένα απαλό αεράκι. Επιλέγουμε την καλοσύνη από τη σκληρότητα, τη κατανόηση αντί για τη σύγκρουση.

Η βία προς τον εαυτό δεν έχει θέση εδώ.

Η Ahimsa μας διδάσκει να συμπεριφερόμαστε με σεβασμό αρχικά στον ίδιο μας τον εαυτό. Ακριβώς όπως το φτερό
αποφεύγει τους βράχους ή τα αγκάθια, καλλιεργούμε την ευγένεια προς το σώμα, την
καρδιά και το πνεύμα μας. Τρέφουμε τον εαυτό μας με αγάπη και συγχώρεση. Πετάμε ψηλά.

Η βία προς τους άλλους δεν έχει θέση εδώ.

Η Ahimsa υπερβαίνει τα προσωπικά μας
όρια. Μας ωθεί να παρατηρήσουμε και να αναγνωρίσουμε την ενέργεια μου
μοιραζόμαστε με κάθε ον που συναντάμε—τους περαστικούς στο δρόμο, τη γάτα που κρύβεται πίσω από το δέντρο, ακόμη και τα άτομα που δοκιμάζουν την υπομονή μας. Επιλέγουμε συνειδητά την ενσυναίσθηση και πράττουμε με συμπόνια. Αποφεύγουμε κάθε σκληρή λέξη.

Η βία προς το περιβάλλον δεν έχει θέση εδώ.

Η Ahimsa μας υπενθυμίζει να τιμάμε τον πρωταρχικό ιερό δεσμό, αυτόν ανάμεσα σε εμάς και τη μητέρα-Γη, τη ζωτική ενέργεια που μας χαρίζει ζωή. Πατάμε ελαφρά το χώμα της, έχοντας επίγνωση της επιρροής μας.
Προστατεύουμε τα ποτάμια και τα δάση της θεωρώντας τα ως ζωτικής σημασίας
προεκτάσεις της ύπαρξής μας.

Έτσι, η καρδιά και όλη μας η ύπαρξη μεταμορφώνονται σε αυτό το φτερό—απαλό αλλά
ανθεκτικό και ελεύθερο.

Δραστηριότητα

Σιγανές Σκυταλοδρομίες

Ηλικία: 6+

Ανάλογα με τον χρόνο και το μέγεθος της ομάδας μπορούμε να ζητήσουμε από τους

παίκτες να επιστρέφουν στην σειρά τελευταίοι ή να μένουν δίπλα στο άδειο καλάθι.

Η δυσκολία μπορεί να διαβαθμιστεί με τη χρήση μεγαλύτερου-μικρότερου κουταλιού και

μπάλας και την αύξηση της απόστασης. Σε μικρότερα παιδιά θα μπορούσαμε να δώσουμε

κουκλάκια ή μαλακά αντικείμενα αντί για κουτάλι και μπαλάκι.

Η δραστηριότητα εισάγει τα παιδιά στη φιλοσοφία της Ahimsa αναδεικνύοντας τη σημασία

της προσεκτικής και μαλακής κίνησης για εμάς και τους γύρω μας. Ακόμη, η χρήση

αντικειμένων, όπως τα τουβλάκια της yoga και το κουτάλι υποστηρίζει τα παιδιά στην

κατανόηση της επίδρασης των πράξεών μας στο περιβάλλον μας .

Χωρίζω τα παιδιά σε δύο ομάδες. Κάθε ομάδα έχει δίπλα της ένα καλάθι γεμάτο με

μπαλάκια. Κάθε παιδί κρατάει στο χέρι του ένα κουτάλι.

Στο πάτωμα έχω τοποθετήσει τουβλάκια yoga ώστε να δημιουργούνται διάδρομοι (3-4)

από τα παιδιά μέχρι τα καλάθια.

Ενημερώνω τα παιδιά ότι σκοπός του παιχνιδιού είναι να γεμίσουν το άδειο καλάθι με

τα μπαλάκια πατώντας μόνο πάνω στα τουβλάκια, αλλά πρέπει να το κάνουν με

προσοχή και ηρεμία αφού θα τα μεταφέρουν με το κουτάλι που κρατάνε.

Το πρώτο άτομο της κάθε ομάδας ξεκινάει με γεμάτο κουτάλι και αφήνει το μπαλάκι του

στο καλάθι. Τότε το επόμενο άτομο ξεκινάει τη διαδρομή. Αν το μπαλάκι πέσει, το άτομο

ξεκινάει από την αρχή. Η πρώτη ομάδα που γεμίζει το καλάθι της, κερδίζει.

Συζητάω με την ολομέλεια τι είναι αυτό που τους βοήθησε στη διαδρομή και πώς το να η

αργές κινήσεις και η συγκέντρωση επηρέασε τη διαδικασία.

Κείμενο: Εύα Μανουσέλη