Ανοίγω τις σημειώσεις μου για να ξεκινήσω την εργασία μου. Να αναλύσω ένα Yama. Όλα μου φαίνονται πολύπλοκα, με πολλές ερμηνείες πολλά κρυμμένα νοήματα και ξαφνικά εμφανίζεται ένα τόσο απλό «μη κλοπή». «Τι πιο ξεκάθαρο από αυτό;» σκέφτομαι! Μην πάρεις τίποτα που δεν είναι δικό σου χωρίς να ρωτήσεις.

Η κόρη μου ξυπνάει και με φωνάζει για αγκαλιά. Η εργασία μένει στη μέση. Την ξανακοιμίζω αλλά είμαι πολύ κουρασμένη για να ξαναπιάσω την εργασία. Αποφασίζω να χαζέψω λίγο στο κινητό μου... να «σκρολλάρω» μέχρι να με πάρει ο ύπνος.

Από το απόλυτο μαύρο, εικόνες αρχίζουν να δημιουργούνται. Είμαι στην κουζίνα και μαγειρεύω, μυρωδιές από κανέλα και μοσχοκάρυδο φτάνουν στη μύτη μου, από το ηχείο ακουγεται το «Διόδια» και εγώ το σιγοτραγουδάω.

Ξαφνικά ένας δυνατός ήχος ακούγεται από το σαλόνι, βγαίνω να δω τι συμβαίνει και βλέπω έναν άνθρωπο με κουκούλα να στέκεται στη μέση του σαλονιού. Αρχίζω να φωνάζω «κλέφτης, βοήθεια, κλέφτης!», αλλά εκείνος δεν φάνηκε να ταράζεται. Μου είπε ότι δεν χρειάζεται να ανησυχώ, θα πάρει μόνο κάτι που θεωρώ πως έχω άπλετο και δεν του δίνω σημασία. Παραξενεμένη τον ρώτησα τι μπορεί να είναι αυτό. Εκείνος χαμογέλασε, πήρε το κινητό μου από το τραπεζάκι του σαλονιού και το ακούμπησε στα χέρια μου. Τον κοίταζα γεμάτη απορία.

«Αυτό που θα πάρω είναι ο χρόνος σου» είπε και με μία κίνηση έβγαλε τη μάσκα... ήμουν εγώ.
Ξύπνησα ταραγμένη.

Εγώ ήμουν ο κλέφτης του χρόνου μου.

Μου τον κλέβω όταν επιλέγω να σκρολλάρω στο «Tik Tok», αντί να διαβάσω μερικές σελίδες από το βιβλίο που ξεκίνησα πριν μήνες. Όταν διαλέγω και χαζεύω τις ζωές των άλλων στο Instagram από το να βγω μία βόλτα με τον σκύλο μου για περπάτημα. Όταν παίζω με την μικρή μου και ξεκλεύω ματιές για να απαντήσω στο messenger. Μου κλέβω χρόνο, μου κλέβω πολύτιμες στιγμές. Τελικά δεν είναι τόσο απλή η «μη κλοπή».

Δραστηριότητα για παιδιά 10-14

Ο καθένας σε ένα λευκό χαρτί σχεδιάζει κάτι αφηρημένο. Όταν όλοι έχουν τελειώσει, ο καθένας σκέφτεται με τι μοιάζει αυτό που έφτιαξε. Στη συνέχεια ταυτόχρονα ο κάθε ένας δίνει το σχέδιό του στον διπλανό του από τα δεξιά για να προσθέσει κάτι στο σχέδιο και αυτό συνεχίζεται μέχρι όλοι να έχουν προσθέσει κάτι σε ολονών τα σχέδια και το κάθε σχέδιο να έχει επιστρέψει στον αρχικό δημιουργό. Τα παιδιά βλέπουν πως έχει διαμορφωθεί το αρχικό τους σχέδιο και αν θέλουν μπορούν να συζητήσουν για το με τι τους έμοιαζε αρχικά, με τι τους μοιάζει τώρα και πως τους φαίνεται η αλλαγή.

Κείμενο: Αγγελική Μαντά